ก่อนไปอาบน้ำ แวะมาดูวิวอีกฝั่งนึงของตัวบ้านบ้าง เมืองอะไรมีภูเขาล้อมรอบ ^^
เช้านี้ทานข้าวกับคินูโยะซังเหมือนเดิม วันนี้เข้างานตอน 10 โมง คินูโยะซังบอกว่าวันนี้ไม่ว่างทำอาหารกลางวันให้ทาน แต่จะให้ฮิโรชิให้ตังค์มา 500 เยน ไว้ทานข้าวเที่ยง
ทานข้าวเสร็จ ออกไปปั่นจักรยานเล่นก่อนเข้างาน ปั่นมาแถวๆหน้าสนามเทนนิสใกล้ๆบ้าน
วันนี้จักรยานสีชมพูช็อคกิ้งพิงค์ ฮ่าๆ
(ภาษาญี่ปุ่นบนถนน ลองถามกิ๊ฟซ่าจัง กิ๊ฟซ่าจังบอกว่าแปลว่า "Stop"
.
เมื่อไหร่จะหยุดเที่ยว?
หยุดไม่ได้หรอก เดี๋ยวขาดใจ 5555555+ )
เราชอบทาง Cycling road ของที่นี่จริงๆนะ วันนี้ก็มาปั่นอีกละ เสียงลำธารมันช่างสดชื่นจริงๆ
ปั่นตรงไปอีก ตรงที่เจอคุณยายคนญี่ปุ่นเมื่อวานนี้
วันนี้ไม่มีคนเลยแฮะ
ปั่นไปอีกเลย อยากปั่นไปไกลๆกว่านี้วิวคงสวยน่าดู แต่ไกลเกินกลัวกลับไปเข้างานไม่ทัน ><
เจอตึกแปลกๆ น่าจะเป็นที่ทำการอะไรสักอย่าง อากาศก็หนาว ฟ้าก็ใส ชีวิตดี๊ดี ^^
ได้เวลากลับเข้างานแล้ว ระหว่างทางขากลับ เมืองน่ารักจริงๆเลย
ระหว่างทางก่อนจะไปถึงที่ร้าน ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีแล้ว สวยเชียว
ขอแชะอีกสักรูปสองรูป
ยังพอมีเวลาเหลือนิดหน่อย แวะเล่นเฟสบุคก่อนเข้างาน ที่สถานีรถไฟ
เจอน้องหนุ่มคนสิงคโปร์คนเมื่อวานอีกแล้ว น้องกำลังจะไปปีนเขา ^^
ส่วนพี่หมดเวลาแล้วน้อง ต้องเข้างานแล้ว ฮ่าๆๆ
ประมาณเกือบบ่ายโมง ก็ได้เวลาพัก ฮิโรชิซังให้ตังค์มา 500 เยน ไปทานอาหารเที่ยง
ไหนๆก็จะกลับโตเกียวแล้ว ไปสั่งลาทุ่งนา ทางไปไร่วาซาบิซะหน่อย
เราไปซื้อข้าวที่เซเว่น แล้วก็ปั่นไปกินกลางทุ่งนา ฮิปสเตอร์สุดๆ 5555555 ^^
ระหว่างทางไปเซเว่น รถไม่ค่อยๆมี นานๆผ่านมาคันนึง เป็นเมืองไม่วุ่นวาย ชอบๆ
เข้า 7-11 ได้ข้าวกล่องมากับโค้ก 1 ขวด ปั่นไปที่ทุ่งนาเล้ย
อากาศเป็นใจมาก บ่ายโมง ไม่มีแดดเลย ^^ ชิวสุดๆ
จอดจักรยานกินข้าวตรงนี้
ข้าวเที่ยงของเรา ข้าวเวฟของเซเว่นที่ญี่ปุ่น อร่อยๆ ^^
ทานเสร็จก็ปั่นกลับมาที่ร้าน วันนี้นาโอเอะเลิกงานก่อน ต้องกลับบ้านที่มัตสึโมโต้แล้ว
บอกว่าเจอกันใหม่วันอาทิตย์ เราบอกนาโอเอะว่าพรุ่งนี้วันพุธเราทำงานวันสุดท้ายแล้ว
วันพฤหัสเราต้องกลับโตเกียวแล้ว ไม่รู้ทำไมถึงมีความรู้สึกจะร้องไห้ ตอนที่ต้องบอกว่ายูมิจังจะกลับแล้วนะ เราจะไม่เจอกันแล้วนะนาโอเอะ นาโอเอะก็ดูเศร้าๆ นาโอเอะเป็นคนน่ารัก พาเราไปส่งบ้านฮิโรชิซัง วันที่เรามาถึงวันแรก ชวนเราคุยนู่นนูี่ พาไปกดน้ำในห้องน้ำ (เราไปถึงวันแรก กดน้ำไม่เป็น ปุ่มเยอะมาก 555+ ) นาโอเอะชอบชวนคุย นาโอเอะเทคแคร์เราดีมาก เห็นเรายืนตากแดดหน้าร้าน ก็หาหมวกฟางมาให้ใส่ (แต่จริงๆแล้วเราหนาว เราเลยไปยืนผิงแดด หน้าร้านเฉยๆ ฮ่าๆ) ก่อนจากกัน เราก็กอดนาโอเอะ ร่ำลา แล้วบอกว่า "Take care" (พร้อมทำท่าขับรถ) เราจะทำแบบนี้ก่อนนาโอเอะจะกลับมัตสึโมโต้เสมอ
ปล. เราไม่รู้ว่า "ขับรถดีๆนะ " ภาษาอังกฤษพูดว่าไง เลยต้องทำท่าแบบนี้ ฮ่าๆ
นาโอเอะกลับไป เหมือนฮิโรชิซังได้ยินว่าเราจะกลับโตเกียวแล้ว พรุ่งนี้เป็นวันทำงานวันสุดท้าย ฮิโรชิซังบอกว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงาน ให้ไปเที่ยวได้ เราเลยบอกว่าหนูหยุดไปแล้ววันพฤหัสที่แล้วไงคะ? วันที่หนูไปเที่ยวมัสสึโมโต้ เลยบอกฮิโรชิว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาทำงานวันสุดท้าย ฮิโรชิซังใจดีมาก แต่เรารู้สึกว่ายังทำงานไม่คุ้มค่าข้าวเลย และก็รู้สึกว่าพรุ่งนี้อยากมาทำงานมากกว่าเลยขอมาทำงาน เข้างานเวลาเดิม
เลิกงานตอนเย็น เราไปปั่นจักรยานเล่นที่ Cycling road ยิ่งเย็นอากาศยิ่งหนาว
"จะกลับแล้วเหรอ??"
เศร้ายังไงบอกไม่ถูก แล้วน้ำตาก็ไหล
ม่ายอยากกลับ T T แต่ก็ต้องกลับ สนุกแค่ไหนก็ต้องกลับ
"ชีวิตเราต้องเดินต่อไปนะ ..ยูมิจัง"
สรุปเย็นนี้ไปถ่ายเอ็มวี เดินร้องไห้ที่ cycling road T___T
พรุ่งนี้ Last day จะไปร่ำลาไร่วาซาบิซะหน่อย
ภาพยามเย็นที่ Cycling road พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า
โปรดติดตามตอนต่อไป >> WWOOF DAY 8 Last Day >> http://arrowinjapan.blogspot.com/2016/11/wwoof-day-8-last-day.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น