หลังจากกลับจากโตเกียวรอบนั้น
ทำให้ฉันมองไม่เห็นตัวเอง...ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองๆเดิมอีกต่อไป
ไป 4 วัน 3 คืน ยังไม่หนำใจ
WWOOF
คืออะไร? WWOOF ย่อมาจาก Willing Workers On Organic Farms เป็นโครงการที่เปิดให้ผู้ที่มีอายุ 16 ปีขึ้นไป ได้ทำงาน ใช้ชีวิต เรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นกับโฮส งานไม่ได้จำกัดเฉพาะแค่งานฟาร์ม ทำสวน เก็บผลไม้ แต่ยังมีงานในส่วนของร้านอาหาร โรงเรียนสอนภาษา หรือโรงแรม ที่พัก โดยที่ Wwoofer จะได้อาหารและที่พักเป็นการตอบแทน โดย 1 วันจะทำงานประมาณ 6 ชั่วโมง และถ้าอยู่เกิน 1 อาทิตย์ จะมีวันหยุดให้ 1 วัน
เอาแบบเข้าใจง่ายๆคือเป็นอาสาสมัครช่วยงาน Host แล้วเราจะได้อาหารและที่พักเป็นการตอบแทน WWOOF มีหลายประเทศเลย แต่ที่ฮิตๆก็ญี่ปุ่น/นิวซีแลนด์ ส่วนตัวอยากไปนิวซีแลนด์เพราะจะได้พูดภาษาอังกฤษเยอะๆ แต่ด้วยเงินและเรื่องวีซ่า เลยเบนเข็มมาที่ญี่ปุ่นแทน
เอาแบบเข้าใจง่ายๆคือเป็นอาสาสมัครช่วยงาน Host แล้วเราจะได้อาหารและที่พักเป็นการตอบแทน WWOOF มีหลายประเทศเลย แต่ที่ฮิตๆก็ญี่ปุ่น/นิวซีแลนด์ ส่วนตัวอยากไปนิวซีแลนด์เพราะจะได้พูดภาษาอังกฤษเยอะๆ แต่ด้วยเงินและเรื่องวีซ่า เลยเบนเข็มมาที่ญี่ปุ่นแทน
ไปหลายวันแบบนี้จะลางานได้เหรอ?
ได้ค่ะ! เราตัดสินใจลาออกจากงานเลย
เพื่อที่จะไปWWOOF
!! #ตอนเรียนทุ่มเทขนาดนี้มั้ย
5555555
ด้วยความอิ่มตัวจากงานประจำ
และอยากไปลองหาประสบการณ์ใหม่ๆให้ชีวิต ตัดสินใจไม่ยากเลย
เอาล่ะค่ะ! เราตัดสินจะไป WWOOOF แล้ว ก็ทำการสัมครสมาชิกก่อนค่ะ ค่าสมัครปีละ 5500 เยนค่ะ สมัครเสร็จแล้วเราถึงจะสามารถส่งข้อความหาHostได้ ว่าเราสนใจอยากไปทำงาน/ใช้ชีวิตที่นั่น
เว็บไซต์และรายละเอียดต่างๆเพิ่มเติม
>> http://www.wwoofjapan.com/main/index.php?lang=en
ส่วนตัวอยากไปตอนช่วงอากาศหนาวๆ
ใจจริงอยากไปฮอกไกโด แต่ไกลและตั๋วแพง ถ้าหน้าหนาวจะหนาวเกินไป กลัวทำงานไม่ไหว
แค่ไปเล่นหิมะที่คาวากุชิโกะ 2 องศา
น้ำมูกก็ย้อยจะแย่อยู่แล้ว เลยเบนมาทางแถบคิวชู ตั๋วไปฟุกุโอกะราคาไม่แรงมาก
เลยลองหาโฮสดู เป็นงานช่วยสอนภาษาอังกฤษเด็กติดต่อไปแล้วปรากฏว่าช่วงที่เราจะไปนั้นเต็ม
เลยลองหาแถวโอซาก้าก็เต็มอีก
WWOOF ไม่ได้มีแค่งานทำสวนนะคะ
มีทั้งโรงเรียนสอนภาษา พวกเกสเฮาต์ต่างๆก็มี เลือกได้ตามใจชอบเลย
ส่วนตัวเราชอบคุยกับคนเยอะๆ ชอบเจ๊าะแจ๊ะ ถ้าเลือกโฮสที่ทำสวนคงไม่ได้คุยเท่าไหร่
โฮสที่โอซาก้าก็เต็มอีกเช่นกันค่ะ ใจเลย วกกลับมาโตเกียว เดี๋ยวบินลงที่โตเกียวตั้งหลักกันก่อน
โตเกียว..อะเกน
เพิ่งไปเดือนกุมภา
นี่จะไปอีกแล้วเหรอ!!!@#@$$%&T*
หาโฮสไม่ได้
เลยลองดูเมืองที่อยู่ไม่ไกลโตเกียวมาก มีคนเรคคอมเมนด์แถวนากาโน่ (Nagano) มีโฮสให้เลือกเยอะ เดินทางง่าย
ไม่ไกลจากโตเกียวมาก จนเรามาเจอร้านกาแฟที่เมืองAzumino เลยติดต่อโฮสดู ปรากฏว่าโฮสรับเราค่ะ !! เย่ !! กว่าจะได้โฮส
ต้องลองลิสต์รายชื่อแล้วส่งข้อความดูนะคะ
แต่อย่าหว่านมาก เพราะถ้าโฮสหลายๆบ้านรับเรา แล้วเราปฏิเสธทีหลังจะเสียมารยาทค่ะ
ได้โฮสแล้วก็จัดการจองตั๋วเครื่องบิน แพ็คกระเป๋าเตรียมไปWWOOF กันเล้ย!
วิธีเลือกโฮส
-เลือกเมืองที่จะไป
อยากไปแถวไหน ไปดูอะไร บางคนชอบติดทะเล บางคนชอบภูเขา บางคนชอบหิมะ
บางคนชอบในเมืองๆหน่อย
มีซุปเปอร์มาเก็ต เป็นต้น ส่วนตัวเราขอธรรมชาติ
อากาศเย็นๆ แต่ไม่ถึงขึ้นหิมะตกค่ะ เดี๋ยวจะหนาวเกินไป ทำงานไม่ไหว ติดต่อโฮสไปทั้งโอซาก้าและฟุกุโอกะปรากฏว่าเต็ม
เลยตัดสินลงบินลงโตเกียวอีกรอบ เลยได้โฮสที่นากาโน่ค่ะ
-ลักษณะงาน
WWOOFไม่ได้มีแค่งานฟาร์ม
ดังนั้นก็เลือกที่เราชอบเราสนใจ ส่วนตัวเราชอบเจ๊าะแจ๊ะ อยากคุยกับคน
ก็เลยอยากไปทำที่ร้านกาแฟ ออกตัวก่อนว่าพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้นะคะ แต่ดูรายละเอียดแล้วโฮสบอกว่าไม่จำเป็นต้องพูดญี่ปุ่นได้
-ช่วงที่เดินทาง
ต้องดูด้วยว่าวันที่เราจะไปโฮสเปิดรับวูฟเฟอร์มั้ย
เช่น เดือนธันวาจะมีหิมะตกหนักมาก ร้านจะไปปิดไปเลย จึงไม่มีงานให้ทำ
เลยปิดรับวูฟเฟอร์เดือนนี้ไปเลย ดังนั้นต้องดูดีๆนะคะ
คอมเมนท์ของวูฟเฟอร์ก็เป็นตัวช่วยอีกอย่างหนึ่งค่ะ
ในการเลือกโฮส ถ้าคอมเมนท์เป็นบวกมากๆ
ก็ช่วยให้เราอุ่นใจขึ้นเยอะเลยค่ะ
รายละเอียดอื่นๆ
บางที่รีเควสเลยว่าต้องพูดญี่ปุ่นได้/ บางที่อาจจะต้องทำอาหารทานเอง /บางที่ต้องทำงานเกิน 6 ชั่วโมงต่อวัน เป็นต้น ลองอ่านรายละเอียดดีๆนะคะ
ว่าตรงตามที่เราต้องการมั้ย รับเงื่อนไขของโฮสได้มั้ย
เตรียมของ
-เสื้อผ้า
ไม่ต้องเอาไปเยอะค่ะ ค่อยซักใส่ทีหลัง
-ของใช้ส่วนตัว
พวกแชมพู /สบู่/แป้ง
-ของที่โฮสบอกให้เตรียมมา
เช่น ถุงมือ รองเท้าบู๊ท สำหรับเรา โฮสให้เตรียมผ้ากันเปื้อนไปเองด้วย
-ของฝากโฮส
อันนี้เล็กๆน้อยๆค่ะ ไปอยู่บ้านเค้าตั้งหลายวันซื้อของไปฝากโฮสหน่อยก็ดีนะ : )
- เงิน
อันนี้สำคัญค่ะ บวกลบคูณหารให้ดี ค่ารถ ค่าเดินทางจากสนามบินไปบ้านโฮส /ค่าที่พัก ค่าอาหารที่นอกเหนือจากการไป WWOOF เสร็จแล้ว
กายพร้อม
ใจพร้อม ตั๋วพร้อม เราทำได้ เย่! ออกเดินทางกันเล้ย !!!
โปรดติดตามตอนต่อไป
>>
โตเกียวอะเกน : กว่าจะถึงโตเกียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น